„Dwie dusze twórcy ludowego” w Muzeum Etnograficznym w Warszawie. Wystawa, która zmienia sposób myślenia o sztuce ludowej

„Dwie dusze twórcy ludowego”, której kuratorką jest dr hab. Ewa Klekot, to podróż w głąb społecznych i kulturowych relacji, które od wieków kształtują nasze wyobrażenie o „sztuce ludowej”. Koncepcja wystawy opiera się na figurze chocholego tańca wokół ludoznawczego mitu, jego romantycznych założeń i chłopomańskiej tęsknoty za egzotycznym Innym, które stoją za wytworzeniem kanonu sztuki ludowej.

Jak u Wyspiańskiego

Kuratorzy wystawy odważnie podejmują temat romantycznych mitów i chłopomańskiej tęsknoty za „innym”, które przez lata dominowały w spojrzeniu na ludowość. Podążając za sformułowaniem Aleksandra Jackowskiego, autora sformułowania „dwie dusze twórcy ludowego”, prace wskazują na to, że aby powstała sztuka ludowa, potrzebny jest gust z miasta i ręce ze wsi. Jak tłumaczy Jackowski: „Wielu współczesnych twórców ludowych wyznaje równolegle dwie estetyki. Jedną – na użytek własny, drugą – gdy z jakiegoś powodu ma wrócić do form tradycyjnych”.

Barwność, żywiołowość i kreatywność

Ekspozycja pełna jest różnorodności – od malowanych makat, przez wycinanki, ceramikę, aż po rzeźbę i pamiątkarskie drobiazgi. Jednak to nie tylko uczta dla oka. Wystawa „Dwie dusze twórcy ludowego” przenosi ciężar z inteligenckiego dyskursu o sztuce i ludowości na wieś, jej kulturę materialną i jej mieszkańców. Prezentuje sztukę ludową jako skutek relacji społecznej, która była pod wieloma względami niesymetryczna, starając się równocześnie wskazywać na różne aspekty sprawczości twórców rzeczy nazywanych „ludowego”.

Tradycja na nowo

„Dwie dusze twórcy ludowego” to wystawa, która przemawia zarówno do miłośników sztuki, jak i tych, którzy szukają głębszych refleksji nad kulturą. To opowieść o współpracy, napięciach i fascynującym dialogu między wsią a miastem.

Wystawa dostępna jest od 05.11.2024 do 09.11.2025.